Jest jeden dzień w roku, którego nie trzeba reklamować, który jest oczekiwany z utęsknieniem i celebrowany w każdym domu, w każdym medium i instytucji. Zapowiadają go prezenterzy telewizyjni wszystkich stacji, artyści ubierają w muzykę i słowa. Wiekowe tradycje przypominane tego dnia sprawiają, że rodziny gromadzą się w domach, przyjaciele przesyłają sobie dobre słowa, a wzajemna życzliwość choć na chwilę zmienia relacje w wielu środowiskach. Ten wyjątkowy dzień to Wigilia.

Oczekiwanie na narodzenie Dzieciątka wprowadza nas w wyjątkowy nastrój. Wigilia, to czas, kiedy chcemy otoczyć bliskich miłością. Przesłanie tego dnia mówi o radości, nadziei, uwolnieniu od cierpienia
i przebaczeniu. Zgodnie z tradycją zapraszamy do stołu tych, których kochamy, celebrujemy radość z bycia razem, ale staramy się pamiętać też o tych, którzy są samotni, zagubieni – zostawiamy puste miejsce przy stole, a na świątecznej serwecie stawiamy dodatkowe nakrycie, aby przyjąć zbłąkanego wędrowca, nieznajomego, który zapuka do naszych drzwi.

Przynosimy do domu zieloną choinkę, znak wiecznego życia i radości, ozdabiamy ją kolorami – jak barwy naszego życia. Złoto – jak dobroć serca, purpura – jak trud i cierpienie, srebro, jak siwe włosy dziadków, których bardzo przy naszym stole brakuje.

Pod biały obrus kładziemy sianko – każdy kawałek słomy to dobry gest albo wrażliwy odruch serca, który jednoczy nas ze Stajenką pełną szczęścia z narodzin długo oczekiwanego Dziecka.

Obdarowujemy się, dając w ten sposób wyraz łączącej nas z bliskimi życzliwości. Jednak w tym dniu mamy okazję zastanowić się również nad tym, co we mnie wyjątkowego, czym mogę podzielić się
z bliskimi, na przykład; miłym gestem, uczynkiem, słowem?

Ten grudniowy dzień to czas wyciągania o siebie rąk w serdecznym uścisku, ale również w geście wybaczenia, naprawienia zerwanych relacji. Jeżeli przebaczenie pochodzi z serca człowieka, staje się wielkim uwolnieniem – tak dla tego, który o nie prosi jak i osoby, dającej ten wielki dar. Wigilia jest dniem, w którym można pozbyć się ogromnego ciężaru trzymanych latami urazów i gniewu. To dzień pokoju – w domach, na ulicach miast i w sercach ludzi.

Kiedy gasną spory, zamykają się centra handlowe, zanika uliczny ruch, zapalają się świece na wigilijnych stołach a na niebie pojawi się pierwsza gwiazda – świat otrzymuje nową szansę na istnienie pełne prawdziwego pokoju.

 

 

„Dzielmy się z bliskimi tym co w nas najlepsze.”