Życie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa, to podstawowe prawo każdego człowieka – niestety ciągle łamane. Dzisiejszy dzień to okazja do przypomnienia, że to zadanie dla każdego z nas, a pokój na świecie zaczyna się
w sercu człowieka.
Już maleńkie dzieci wychowuje się dla pokoju – od pierwszych gestów i modeli zachowań. Mały człowiek z zaufaniem wyciąga ręce do każdego, kto pojawi się w jego polu widzenia – jeżeli spotyka się z dobrym przyjęciem, ciepłem i serdecznością, rośnie w przekonaniu, że świat jest dobry a ludzie zapewniają poczucie bezpieczeństwa.
Każde zakłócenie występujące w podstawowych relacjach rodzinnych, przekłada się na problemy w życiu społecznym. Biografie wielu przestępców pokazują, że ich agresywne i aspołeczne zachowania zostały ukształtowane już we wczesnej młodości. Dzieci krzywdzone, pozbawione podstaw kulturowych, chowane bez zasad i wymagań, wyrastają na osoby egoistycznie skupione na własnych potrzebach – niezależnie od kosztów.
Wychowanie do pokoju, to nie jest spełnianie zachcianek lub otaczanie bogactwem materialnym. Najlepszą „zabawką” dziecka jest jego rodzic: osoba pełna miłości i akceptacji, słuchająca i zainteresowana codziennymi wydarzeniami z życia dziecka, ktoś komu można z zaufaniem powierzyć smutki i problemy. Godzina dziennie poświęcona tylko i wyłącznie dzieciom daje im poczucie bezpieczeństwa, stabilizację w środowisku i głębokie poczucie własnej wartości.
Dziecko, które pozna życie w rodzinie bez krzyku, agresji i przemocy, w życiu dorosłym będzie szanowało drugiego człowieka tak, jak było szanowane w swoim rodzinnym domu. Dlatego najlepszym sposobem na pokój na świecie jest kształtowanie pokoju w każdej ludzkiej rodzinie. Szacunek, umiłowanie prawdy, uczciwość i umiejętność słuchania oraz pragnienie rozwiązywania konfliktów w oparciu o te zasady – to droga do pokoju w naszych małych i dużych wspólnotach.
Postawa pokoju – jeśli ma być trwała – nie może wynikać z płytkiego pragmatyzmu i wyrachowania. Doświadczenie pokazuje, że to zbyt kruche podstawy. Musi być ona zakorzeniona w wyższych wartościach. Oparta na ładzie moralnym i praktykowanych w życiu cnotach. Zaczepienie tego, to codzienne zadanie każdego rodzica i wychowawcy. Zarówno w stosunku do podopiecznych, jak i do siebie.
Dzień pokoju to czas, w którym chcemy uświadomić sobie, jak wiele zależy od naszych codziennych postaw. Jeżeli odruch gniewu zamienimy na przebaczenie, złość – na łagodność, a krzyk na słowa pełne szacunku szukające porozumienia – zrobimy krok w stronę budowania pokoju w naszym otoczeniu. Pokój jest wartością dla każdego mieszkańca kuli ziemskiej – a zaczyna się w sercu człowieka. A owocami pokoju są zgoda, współpraca i odbudowa tego, co nadwątlone konfliktem.
Pokój zaczyna się w tobie!